MENU

Kaart -> De Goorn

Ansichtkaart informatie

Werkplaats van Floris (De Goorn 34)

Meer foto's en informatie

Uitgever:	Onbekend c
Buurt:	De Goorn
Jaartal foto 1:	ong 1925
Jaartal foto 2:	2009

Foto 1	Foto 2

Klik op de afbeelding om deze te vergroten	Klik op de afbeelding om deze te vergroten
Tekst: Deze oude foto is ter beschikking gesteld door Jan Floris. Het toont de werkplaats van zijn vader en diens vader. Het is een prominent pand in het dorp. Nadat Doeland de plek heeft verlaten is het gesloopt. Er is een prachtig woonhuis voor in de plaats gekomen.

Reacties:

Naam:	Simon J. Pennekamp
Datum:	28 Apr 2011
Bericht:	Eind jaren 50 zag ik, nieuwsgierig, met het hoofd om de deur, de smid bezig met een blaasbalg in het kolenvuurtje van de smidse. Met een flinke hamer was hij dan roodgloeiend ijzer aan het bewerken. Vóór de deur heb ik hem vaker paarden zien beslaan met nieuwe hoefijzers. Buitengewoon interessant!

Naam:	Jan Floris
Datum:	06 Jun 2012
Bericht:	Op de foto staat Simon Hinke, die zijn leven lang bij de familie Floris heeft gewerkt. Vermoedelijk is de oudere ome Cor Hinke. Cor Hinke woonde aan de overkant samen met zijn broer Han. Simon Hinke woonde bij de sluis en werkte bij Floris.

Naam:	Adse Schouten
Datum:	10 May 2019
Bericht:	Gelukkig nog een mooi bewaard gebleven foto van de smederij, met binnen nog een smeulend smidsvuur en indien nodig een blaasbalg om het vuur weer aan te wakkeren voor diverse smeedwerkzaamheden, zoals bijvoorbeeld hoefijzers voor het beslaan van paardenhoeven. Voorts kon men voor bijna alles wat beschadigd of kapot was en gerepareerd moest worden aan potten en pannen; klompen; las- en soldeerwerk en het slijpen van maaimessen terecht met het zo bekende gezegde: 'Breng maar effe naar Floris'. Naast verkoop van en reparaties aan fietsen kwam midden jaren '50 ook de bromfiets in het assortiment. Tevens en daardoor kon er inmiddels ook benzine en mengsmering voor de tweetaktbromfietsmotortjes van het merk Orion verkocht worden. Naar school gaand zagen we vaak buurman Toon Knijn, de schoenmaker, in zijn gele stofjas nog even een praatje maken als bijvoorbeeld buiten een paard aan het hek stond om beslagen te worden. Dit was kenmerkend in die tijd en zorgde dan voor een sfeer van dorpse gemoedelijkheid. Ik kan me nog de halfjaarlijkse rekeningen herinneren, zoiets als fl 48,60 of fl 57,20. En dan te bedenken hoeveel fietsbanden en andere klussen voor die bedragen gedaan werden. Een mindere periode voor een aantal dorpelingen in die tijd was de besmetting van t.b.c. Door het dorp gaand stonden hier en daar houten huisjes (Rode Kruis?), die ook vaak draaibaar waren. Voor de bedlegerigen was veel frisse lucht, goed eten en vooral rust heel belangrijk. Sommigen raakten naar het sanatorium in Bilthoven, wegens de bosrijke omgeving. Ook de familie Floris kreeg met t.b.c. te maken. Gelukkig werden de bedrijfsactiviteiten toen deels opgevangen door vader en zoon Walrecht die met de motorbakfiets dagelijks vanuit Hoorn kwamen. Dit was ook het geval bij rijwielen- en motorenbedrijf van G. Mak aan de Zuidspierdijkerweg, waar ene Joop Alrink uit het oosten van het land de helpende hand bood.